Op 7 september 2017 schudde een krachtige aardbeving met een magnitude van 8,2 de zuidoostkust van Mexico. De epicentrum lag nabij Pijijiapan in Chiapas, maar de trillingen werden over een groot deel van Centraal-Amerika gevoeld. Deze gebeurtenis, bekend als de Oaxaca-Earthquakereeks van 2017, zou de eerste van honderden aardbevingen zijn die de regio gedurende de volgende weken zouden treffen.
De oorzaak van deze reeks aardbevingen ligt in de complexe tektonische instellingen van Mexico. Het land bevindt zich op de grens van de Noord-Amerikaanse en de Coco plaat. Deze twee platen bewegen langzaam maar onverbiddelijk ten opzichte van elkaar, wat leidt tot enorme spanningen in de aardkorst. Wanneer deze spanningen te groot worden, barsten ze los in de vorm van aardbevingen. De Oaxaca-Earthquakereeks was het resultaat van een complexe interactie tussen deze twee platen, waarbij een deel van de Coco plaat zich onder de Noord-Amerikaanse plaat schoof.
De gevolgen van de aardbevingen waren verwoestend. Duizenden gebouwen stortten in elkaar, waaronder historische monumenten en ziekenhuizen. Wegen werden beschadigd, wat de hulpverlening bemoeilijkte. De meeste slachtoffers vielen door instortende gebouwen, met name in de staten Oaxaca, Chiapas en Puebla. Volgens officiële cijfers kwamen meer dan 360 mensen om het leven en raakten duizenden gewond.
Naast de directe materiële schade hadden de aardbevingen ook een enorme psychologische impact op de bevolking. De angst voor toekomstige schokken bleef lang hangen, wat leidde tot stress en angststoornissen. Veel mensen waren bang om hun huis binnen te gaan en sliepen buiten, ondanks de kille nachten in de bergen.
De Oaxaca-Earthquakereeks van 2017 bracht echter ook een mooie kant naar voren: de veerkracht en solidariteit van het Mexicaanse volk. Gedurende de nasleep van de aardbevingen stroomden vrijwilligers uit alle delen van het land naar de getroffen gebieden om hulp te bieden. Buurtbewoners hielpen elkaar bij het ruimen van puin, het verzorgen van gewonden en het zoeken naar overlevenden.
De Mexicaanse regering zette alles op alles om de ramp te bestrijden. Hulpgoederen werden verspreid, medische teams werden ingezet en tijdelijke schuilplaatsen werden ingericht. De internationale gemeenschap reageerde ook snel met hulpoffers in de vorm van geld, goederen en expertise.
De gebeurtenissen van 2017 hebben geleid tot een hernieuwde focus op aardbevingsveiligheid in Mexico. Architecten en ingenieurs zijn bezig om sterkere gebouwen te ontwerpen die beter bestand zijn tegen aardbevingsschokken. Het Mexicaanse Nationale Centrum voor Preventie van Rampen (CENAPRED) heeft ook maatregelen genomen om de bevolking beter te informeren over aardbevingsrisico’s en hoe zij zich kunnen voorbereiden op een eventuele ramp.
De Oaxaca-Earthquakereeks van 2017 was een tragische gebeurtenis die veel leed veroorzaakte. Toch heeft deze ramp ook de veerkracht, solidariteit en het doorzettingsvermogen van het Mexicaanse volk aan het licht gebracht. De lessen geleerd uit deze aardbevingen zullen hopelijk helpen om Mexico beter voor te bereiden op toekomstige natuurrampen.
Tabel 1: Sterkte van de Aardbevingen in de Oaxaca-Earthquakereeks
Datum | Magnitude |
---|---|
7 september 2017 | 8,2 |
19 september 2017 | 7,1 |
23 september 2017 | 6,1 |
De Impact op de Culturele Erfenis
Naast de materiële schade hadden de aardbevingen ook een grote impact op de culturele erfgoed van Mexico. Vele historische gebouwen in Oaxaca en Puebla werden beschadigd of volledig verwoest, waaronder kerken, kloosters en koloniale woningen.
De zware aardbeving van 7 september 2017 veroorzaakte ernstige schade aan het Templo de Santo Domingo in Oaxaca, een barokke kerk uit de 16e eeuw die bekend staat om zijn prachtige interieur met schilderijen, beeldhouwwerk en gouden altaren.
Gelukkig werden veel historische artefacten gered door medewerkers van musea en archeologische sites. Na de aardbevingen werd een grote inspanning geleverd om beschadigde gebouwen te herstellen en historische artefacten te conserveren.
Een Kijkkast naar de Toekomst
De Oaxaca-Earthquakereeks van 2017 dient als een krachtige herinnering aan de kracht van de natuur en de kwetsbaarheid van menselijke samenlevingen. Deze gebeurtenis heeft ook getoond dat doorzettingsvermogen, solidariteit en samenwerking essentiële ingrediënten zijn voor het overleven en herstellen na een ramp.
Het is belangrijk om te blijven leren van aardbevingen als deze, zowel op technisch als sociaal niveau. Door onze kennis over aardbevingsrisico’s te vergroten en betere bouwnormen toe te passen, kunnen we de gevolgen van toekomstige aardbevingen minimaliseren. Bovendien is het van groot belang om gemeenschappen te versterken en hun veerkracht te vergroten, zodat zij beter voorbereid zijn op alle uitdagingen die het leven hen brengt.